Dag 20, San Diego

Een afscheid in stijl – onze allerlaatste dag in Amerika

Vandaag was het dan zover... De allerlaatste dag van onze geweldige vakantie in Amerika. Dat besef kwam bij iedereen hard binnen. Drie weken lang hebben we avontuur na avontuur beleefd, gelachen, gezweet, gewandeld, gegeten en natuurlijk een heleboel fotos gemaakt. En nu… was het moment gekomen om langzaam afscheid te nemen.

Geen gezang van papa? Wat een rust!

Tot onze grote verrassing werden we deze ochtend níet wakker van papa's gebruikelijke – en ietwat pijnlijke – ochtendserenade. Nee, dit keer werden we vanzelf wakker, misschien wel omdat iedereen diep van binnen voelde dat dit een bijzondere dag zou worden. Een beetje weemoedig, maar ook met zin om er nog een mooie dag van te maken.

Geen hotelontbijt, wél Walmart-feestmaal

Onze maagjes begonnen te knorren, maar helaas… dit motel had geen ontbijtservice. En dat is natuurlijk jammer, want laten we eerlijk zijn: dat standaard Amerikaanse hotelontbijt met wafels, siroop en veel te veel bacon, daar waren we stiekem een beetje verslaafd aan geraakt.

Dus hup, de auto in, op naar – jawel – Walmart! Daar scoorden we het meest “gezonde” ontbijt dat je je kunt voorstellen (lees: donuts, zoete broodjes en mierzoete drankjes). Ach, het is vakantie hè?

Old Town San Diego: een vleugje geschiedenis, een berg gezelligheid

Met onze suikerspiegel op standje 200 reden we naar Old Town San Diego. Wat een gezellige plek! Kleurrijke huisjes, vrolijke mensen, mariachi-muziek op de achtergrond, en natuurlijk… winkels! Veel winkels. Van souvenirs tot sieraden, van Mexicaanse beeldjes tot kitscherige sneeuwbollen.

In een snoepwinkeltje ontdekten we tot onze verbazing zelfs Nederlands snoep! Hopjes! – wie had dat verwacht, hier aan de andere kant van de wereld? Maar de grootste verrassing kwam nog: we konden nog meer stempels verzamelen! Vijf stuks maar liefst, en ook nog eens een sticker erbij. Onze stempelverzameling is nu officieel indrukwekkend te noemen.

Als kers op de taart trakteerden we onszelf op een heerlijk ijsje. Smeltend in de zon, maar oh zo lekker.

Cabrillo National Monument – natuur op zn mooist

Onze volgende stop was het prachtige Cabrillo National Monument. Daar liepen we naar de tide pools, waar de golven wild tegen de rotsen sloegen. Het uitzicht was echt adembenemend, de zon stond hoog aan de hemel, en het was – om het zacht uit te drukken – niet bepaald koel. (Sarcastisch bedoeld, uiteraard. We smolten bijna.)

Maar wat was het mooi! Helderblauw water, glinsterende plassen in de rotsen, en het gevoel dat we op een geheime plek stonden waar de natuur nog de baas is.

Auto poetsen – van zandbak naar showroom

Na het strandplezier stapten we in de auto… of beter gezegd: in de zandbak op wielen. Want oei, wat zag die eruit. Dus besloten we om eerst langs de wasstraat te rijden.

Papa, mama en Kelsey gingen helemaal los met stofzuiger en doekjes. Binnen no-time blonk de auto weer alsof hij net uit de fabriek kwam. Geen kruimel meer te bekennen. Misschien een tikkeltje overdreven voor een huurauto die we morgen inleveren, maar hé – je weet maar nooit!

Nieuwe schoenen voor de dames

Omdat je nooit genoeg schoenen kunt hebben (aldus mama en de meiden), gingen we nog even langs de Skechers-winkel. En jawel hoor, de jacht was succesvol: Kelsey, Sofie, mama én Jailey liepen dolgelukkig naar buiten met fonkelnieuwe schoenen. De koffers moesten dus nog wat ruimte vrijmaken…

Taco Bell-festijn

De dag werd pas écht compleet bij Taco Bell. We bestelden alles wat de kaart te bieden had: tacos, burritos, quesadillas, crunchwraps… een Mexicaans feest op tafel! Het was allemaal verrassend lekker – en nog verrassender: niemand hoefde acuut naar de wc. Een wonder!

Koffers pakken, souvenirs puzzelen

Als allerlaatste afsluiter besloten we naar het strand te gaan. Het was nog steeds warm, ook al zakte de zon langzaam weg achter de horizon. We pootjebaden, gooiden wat steentjes in het water en genoten van het zachte zand onder onze voeten.

En dan was daar ineens dat moment: Jailey rende gillend weg voor een mossel. Iedereen gierde het uit van het lachen. Een perfecte herinnering voor het plakboek.

De zon verdween langzaam achter de zee. De lucht kleurde roze en oranje. We stonden stil. Keken. Ademden in. En voelden het allemaal: dit was het. Het einde van een onvergetelijk avontuur.

Laatste avondritueel

Terug in het motel pakten we ons laatste chipje, schreven dit verhaal, en zetten de laatste Amerika fotos online voor iedereen thuis. Morgen gaat de wekker vroeg en stappen we weer in het vliegtuig. Terug naar huis. Terug naar het gewone leven.

Maar wat nemen we mee? Een hoofd vol herinneringen. Een camera vol foto’s. En een hart vol verhalen.

Nog één Laatste verhaal komt eraan!

Bij terugkomst komt er nog 1 verhaal met de reis naar huis.
ook hier blikken we nog terug op de reis.
Blijf op de website kijken want er komen nog filmpjes beschikbaar van onze reis. Ook zijn er alweer plannen voor een volgende trip. Maar naar waar?

Abonneer jezelf!