Dag 14, Yosemite en Hike

Omleiding!

Vandaag stond er weer een mooie dag op de planning in het schitterende Yosemite National Park! We waren al vroeg uit de veren. Om half 8 zaten we fris en fruitig in de auto, vertrokken vanuit onze gezellige Airbnb RV in Clovis. Het plan? Een flinke hike, samen met het hele gezin! Maar eerst even een noodzakelijke stop: Walmart! Want zo’n hike doe je natuurlijk niet op een lege maag – broodjes, snacks, liters water en wat lekkers voor onderweg, alles werd ingeslagen.

Met een goede portie enthousiasme reden we richting het park. Dat laatste zakte heel even toen we bij de ingang aankwamen… file! En geen kleintje ook. We stonden bijna een uur stil, bumper aan bumper, samen met honderden andere avonturiers. Maar eerlijk is eerlijk: met een muziekje aan, grapjes maken en uitzicht op de prachtige natuur om ons heen, was zelfs die file best gezellig.

Eenmaal in het park zochten we een parkeerplek in Curry Village. Dat bleek nog een uitdaging… Na wel tien rondjes door de parkeerplaats – waarbij we steeds nét iemand misliepen – wilden we bijna opgeven. Maar toen, precies op tijd, reed er iemand weg. YES! De plek was voor ons. De dag kon beginnen!

We stapten in de shuttlebus en reden twee haltes verder naar het beginpunt van de Mist Trail, een van de populairste en mooiste wandelroutes in Yosemite. Maar zoals dat soms gaat: de route was deels afgesloten. Gelukkig was er een omleiding, en we dachten: ach, vast niet veel verder. Vol goede moed begonnen we aan de klim. De eerste paar hellingen waren al behoorlijk pittig, en toen we bij de gesloten doorgang aankwamen en een praatje maakten met een ranger, bleek dat we zomaar een omweg van meer dan 2 kilometer hadden gekozen!

Wat een motivatie!

Op dat punt besloten Esther, Kelsey en Sofie om verstandig terug te keren. Helemaal terecht – het was heet, stijl en geen makkie! Maar Ronnie, Jailey en Rover lieten zich niet kennen. "We gaan ervoor!" riepen we met opgeheven hoofd. Of nou ja… misschien met opgeheven hoofd, maar knikkende knieën.

De klim was zwaar, dat kunnen we niet ontkennen. Er waren momenten dat we dachten: waar zijn we aan begonnen?! Maar we zongen liedjes, lachten veel en sleepten elkaar letterlijk en figuurlijk omhoog. Samen sterk!

En toen, na veel zweetdruppels en kilometers klimmen: daar was hij… de majestueuze waterval! Wat een geweldig gezicht! Maar we waren er nog niet. Nog 0,6 mile naar beneden, over rotsen en trappen, naar de beroemde Vernal Fall. Met zorg en een hoop plezier daalden we af. Het pad was avontuurlijk en prachtig – een echte belevenis.

Vernal Falls en Terugweg!

Beneden aangekomen werden we beloond met een magisch uitzicht op de waterval. Het geluid van het kletterende water, de frisse nevel in de lucht, de zon die door de bomen scheen… magisch! De kinderen speelden met stenen, dompelden hun voetjes in het koele water en genoten zichtbaar. Het was het allemaal méér dan waard.

Om kwart over drie ging de originele route weer open en besloten we via die weg terug naar beneden te gaan. Maar vergis je niet – ook afdalen was geen wandelingetje in het park. Steile trappen, gladde stenen, zere benen. Maar na ongeveer anderhalf uur kwamen we moe maar voldaan weer beneden aan. Daar stonden Esther, Kelsey en Sofie ons al op te wachten. We renden op ze af alsof we nog energie over hadden (maar eerlijk… we waren gesloopt!).

Terug in Clovis.

Op de terugweg richting Clovis stopten we bij de Subway om heerlijke broodjes te halen. En eenmaal terug bij onze RV doken we met zijn allen het zwembad in. Wat een verfrissing na zo’n dag! Met een koel biertje aan de rand van het bad sloten we deze geweldige dag af.

Morgen verlaten we Clovis en trekken we weer verder, op naar een nieuw avontuur… dit keer naar de grote stad!